Kim byli CELTOWIE?

Ta stara rzymska moneta z 43 roku p.n.e. najdokładniej chyba pokazuje jak wyglądali starożytni Celtowie. Wiele zawdzięczamy anonimowemu artyście, który zdołał uchwycić najważniejsze cechy tej rasy na tak małym kawałku metalu. Juliusz Cezar uważał Celtów za odważnych ludzi, lecz jednocześnie upartych i porywczych - twarz którą widzimy na monecie posiada dokładnie te cechy.

Podbój Galii przez Cezara trwał od 58 do 50 roku p.n.e. W jego "Wojnie Galijskiej" jest wiele powierzchownych uwag, rzucających nieco światła na życie i kulturę Celtów. Rzymska prowincja Galia obejmowała tereny dzisiejszej Francji, części Holandii i Belgii oraz większą część Szwajcarii. Tereny te, wraz z Wyspami Brytyjskimi od dawna zamieszkiwane były przez wojowniczych Celtów, lud pochodzący ze środkowej Europy. Około roku 500 p.n.e. wywędrowali ze swoich siedzib położonych zapewne w południowych Niemczech i Czechach - w poszukiwaniu żyznych terenów uprawnych część udała się na zachód, część na wschód. Około 390 p.n.e. Celtowie najechali nawet na Rzym i złupili miasto. Aż 200 lat zajęło Rzymianom wyparcie Celtów z Italii, tak że w czasach Cezara kontrolowali już południową Galię Narbońską.

Większa część Galii pod względem politycznym i ekonomicznym nie stanowiła większej wartości, ale istniało niebezpieczeństwo, że nieujarzmione plemiona celtyckie sprzymierzą się z Germanami, co mogło już zagrozić rzymskim interesom w tym regionie. Cezar zauważył, że Rzym musi zadbać o swe bezpieczeństwo - w czasie swej nad wyraz udanej kampanii przyłączył Galię, a potem też Brytanię do Imperium.

Cezar był dobrym obserwatorem i jego uwagi na temat Galijczyków stanowią niezwykle cenne źródła wiedzy o nich.

Żródlo: Strona www "Moja Irlandia"