Wobecnych czasach Irlandczycy nazywani są często Milezjanami z powodu domniemanego pochodzenia tego narodu od króla Mileta (lub Mileda), władcy krainy w północnej Hiszpanii (dzisiejsze Galicja i Asturia, kraje w których celtycka tradycja jest wciąż żywa). Według legendy potomkowie Irlandczyków najechali i zdobyli Wyspy Brytyjskie około 1,5 tysiąca lat przed naszą erą.

Ludy zamieszkujące wyspę w czasach najazdu Milezjan - dwa potężne plemiona: Firbolgów i Tuatha De Danann z pewnością nie zostały wyeliminowane. Dwie różne kultury stworzyły podstawy przyszłego narodu, zdominowanego i rządzonego przez znacznie mniej liczebną, lecz silniejszą Milezjańską arystokrację i grupę wojowników. Według mitologicznej tradycji, wszystkie te rasy były tylko różnymi odłamami ludów celtyckich, które przed wiekami oddzieliły się od głównego, kontynentalnego nurtu, żeby później wymieszać się ponownie w jeden szczep Galów (Gaels).

Władza nad krajem przechodziła z rąk do rąk. Najpierw sprawował ją lud Firbolg, który musiał uznać wyższość Tuatha De Danaan (czyli Ludu bogini Danu), którzy przybyli nieco później. W odróżnieniu od dzikich Firbologów, Tuatha De Danaan byli już wysoko cywilizowanym narodem z rozwiniętą kulturą, rzemiosłem, sztuką i religią w której odprawiali wiele tajemniczych obrzędów, przez co Firbologowie dokleili im miano "nekromantów". Z biegiem czasu opowieści o tych obrzędach i zwyczajach przerodziły się w legendy, które później stworzyły celtycką mitologię.

W słynnej bitwie na południu kraju Moytura (na granicy dzisiejszych hrabstw Mayo i Galway) Tuatha De Danaan zmierzyli się z ludem Firbolog. W tej bitwie wygranej przez ludzi Danu zginął król Firbologów, Eochaid, ale ucierpiał także i król Danaanejczyków - Nuada. Stracił on rękę w walce z wielkim wojownikiem wroga, Srengiem (wskutek tego musiał zrzec się władzy - według wierzeń Celtów niepełnosprawny władca nie mógł dobrze rządzić krajem). Walki trwały cztery dni. Firbologowie walczyli za taką zajadłością i tak wyczerpali Tuatha De Danann, że po zakończonej bitwie zawarto układ przyznający Firbologom czwartą część Irlandii, zwaną od teraz jako Connaught.
Sławną walkę upamiętniają liczne budowle zwane cairn (są to kopce usypane z ziemi na wysokość ok. 2 metrów - na ich szczytach wznoszono drewniane fortyfikacje) i solidne obwałowania, rozmieszczone na terenach walk w Sligo - obszar ten nosi irlandzką nazwę "równin wież Fomorian".

Żródlo: History of the Irish Race - internetowa historia Irlandii
stworzona przez www.features.net.